Vandaag zou ik graag en zonder enige sarcasme de NMBS bedanken voor bewezen diensten. Collega-bloggers uitten graag hun treinfrustraties op het Internet - zo niet bij mij! De treinmaatschappij is van fundamenteel belang voor onderstaande schrijfsels. Meer zelfs, als de trein zaterdag geen half uur stil stond, uiteraard zonder verdere informatie, had ik wellicht nooit de soldaat - pardon! 1e sergeant - voor me durven aanspreken. SNCB, je t'aime!
"Twee keer per dag verzameling en vlaggengroet, drie keer per dag botinnen kuisen en straf als je niet geschoren was - mijn middelbaar diploma heb ik behaald op de school voor onderofficieren in Zedelgem. Eén keer moest ik een weekend in de kazerne blijven omdat er nog wat aarde op mijn schop zat. Die discipline heeft me gemaakt tot wie ik nu ben. Als ik sommige chipsvretende dikzakskes op café zie, lijkt de herinvoering van de dienstplicht opeens niet meer zo'n slecht idee."
"Momenteel werk ik bij de Movement Control Group waar ik logistiek bezig ben voor alle grote operaties en trainingen - denk aan het aantal vrachtwagens voor een bepaalde eenheidsoefening. Bij zendingen ben ik de transportverantwoordelijke voor mensen ter plaatse. Zo ben ik al in Kosovo, Noorwegen, Tsjechië, Tadzikistan en Congo geweest. Ik ben natuurlijk geen para. Mijn job bestaat uit 60% bureauwerk maar ik voel mij wel soldaat. Elke dag trek ik mijn uniform aan, ik doe jaarlijkse fysieke proeven (hindernissenpiste inbegrepen) en ga graag op missie. Ons werk draait altijd rond de inzet van de mensen op het terrein."
"Veel mensen hebben tegenwoordig een vals veiligheidsgevoel. Als men denkt aan de afschaffing van het leger, ben je niet realistisch bezig. Als lid van de NAVO ben je verplicht een leger te onderhouden, uit solidariteit. Bovendien kàn er altijd iets gebeuren. In de tussentijd blijven wij in staat van paraatheid en zetten we onze manschappen in voor bijvoorbeeld peacekeeping missions."
"Mijn grootvader was Engelsman. Vlak voor de Tweede Wereldoorlog meldde hij zich aan als vrijwilliger bij de luchtmacht. Tijdens de oorlog was hij, veilig en wel, radio operator in Noord-Engeland en had er contact met de bommenwerpers die naar Duitsland vlogen. Zijn vrienden werden opgetrommeld bij de mobilisatie en sneuvelden. Ook al lijkt een oorlog nu surreëel, we moeten op alles voorbereid zijn."
Volgende keer toch wat minder lacherig doen over de braspartijen bij het leger?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten